15 Temmuz 2009 Çarşamba

Anlatacak çok şey var!..

Anlatacak ne çok şeyim var sana, gördüklerim, hissettiklerim, sen yokken sana anlattıklarım, rüyalarım, o içimdeki tuhaf güç...
Buna rağmen yan yana geldiğimizde konuşamamam niye? O onca anlatılacak şey nerede, sözlerim ne kadar anlamsız yanımdayken. Sen o değilsin, hep hayal ettiğim, konuştuğum kişi. Ben seni başkalaştırmışım hayatımda sanki! Sen uzakken o kadar yakınsın ki aslında. Her anı seninle yaşıyorum sanki. Bunları anlatmaya kalkışsam sana; sadece güleceksin biliyorum. Bütün varlığımla kanıtlamayı isterdim bunu sana. Nasıl olurdu bilmem ama bir gün kesişecek yollarımız; işte o gün ben bütün cesaretimi toplayıp konuşabileceğimi hayal ediyorum seninle.


Kimbilir şimdi nerelerdesin,
Belki Bergama'dasın aklın Seattle'da

Hiç yorum yok:

Yazılarım