duran zaman

duran zaman
yalnızken
ağlarken
çaresizken
durur zaman

duran yaş
ilk görüşte
ilk bakışta
dokunuşta

duran hayat
terk edilişte
çıkmaz bir sokağı mesken tutuşta
çareler çaresiz
kelimeler anlamsızken

Bekleyiş

Ne bende kalmış hal
Ne tebessüm cemalinde
Bir gülüşe hasret bekler bu gönül
Bekler bir gün gelir diye
O sevgili baharı
Ne çare yol kalmadı bana senden gayrı
Bir ışık kalmadı
Güneş bile doğmadı
Sensiz günlerime

Gülüşe hasret bekler bu gönül
Bekler hüzünler içinde
Sever, sever de ne çare
Umut kalmadı bu kalpte
Hayatın anlamıymış meğer
Çok sevdiğim o bahar
Ağlarken umutsuzca
Terk edip gitti beni yar…
elalem

bir an evvel

terketmeliyim bir an evvel

hayallerimi

özlemlerimi

bir mezar kazıp yatacak ümitsizlik var bende

hayallerimi bırakıp gitmeliyim

bir deniz kenarında

bir kuytuda

bir kasabada belki

başkasına bırakmalıyım

bir an evvel kendi tutsaklığımdan kurtulmalıyım

zincirlerimi kırmalıyım

anahtara ihtiyacım olmamalı

kaçıp gitmeliyim

estetik yaptırıp farklı bir kimlikle yaşamalıyım

kurtulmalıyım

bir an evvel