Sorgu Vakti

Kaçmışım bunca zaman çok sevdiğim gerçeklerden!Yapmam gereken bu olmamalıydı ve hep kaybetmeye mahkum ettim kendimi bile bile.Tersine bir dünya şu yaşadığım bana hep ters, halbuki kaçmışım ben.Hep hatırlanmayı, sevilmeyi,özlenmeyi beklemişim.Hatta bunları hep düşünüp şimdi istediğimi yazamıyorum.İkansızlıklar kayıplar, çaresiz ve hatta olmayan kelimeler acımasız düşünceler içinde yüzüyorum, boğulmak üzereyim.Hep bekleyeceğim fakat hiç olmayacak şeyler de var canımı acıtan.İnsanlardan öle uzağım ki.Bir şekilde her insanın bir tutunacak dalı var ,bir tutunacak dal olmasa bile bir yaşama bağlanma şekli.İntihar edenleri bile haklı buacak kadar çaresizlik var işte bende.İnsanlar, birbirlerini seviyor, gerçekten yaşıyor, gülüyorlar....Bense uzaktan bakmak zorundayım.Birbirine benzeyen insanlar birbirlerini sevip arkadaşıklık yapıyor, ne benzeyebildim birine, ne de benzetebildim birini kendime...